Hoe ben ik hier terecht gekomen?

Bewust of onbewust

Een poosje geleden schreef ik over een sessie in mijn 8-weekse mindfulness training. Deze sessie gaat over hoe je een plek kiest om er te zijn. Hoe je als het ware door het leven wandelt. Wandel je bewust of onbewust? Iedere dag maken we keuzes. Soms bewust maar vaak onbewust. We maken dan keuzes op de automatische piloot. Automatisch zoeken we de prettige plekken op maar ontdekken dat we ook vaak op onprettige plekken terecht komen. En we doen nog wel zo ons best de juiste keuzes te maken! Interessant is hoe je op dat moment dan reageert. Ben je in staat ook op onprettige plekken te vertoeven of maak je dat je wegkomt.  Reageer je bewust of onbewust?

Stilte

Ieder jaar ga ik de eerste week van het nieuwe jaar in een stilteretraite. Dan zit ik een paar dagen in een container van stilte. De eerste sessies ben ik mij bewust van het feit dat ik daar zit. Dan stel ik mij de vraag;  hoe ben ik hier terecht gekomen, op deze plek, op dit moment in mijn leven? Soms zijn er dan beelden, soms woorden en soms is er alleen de stilte. Ik kijk wat er gebeurt en laat alles er zijn. In de stilte komen de antwoorden vanzelf.

Een onprettige plek

De afgelopen jaren heb ik keuzes moeten maken. Keuzes die soms vergaande consequenties hadden voor mijn privé en zakelijk leven. Dat waren momenten waarbij ik ook soms dacht; hoe ben ik hier in verzeild geraakt. Welke keuzes heb ik gemaakt dat ik hier nu op deze onprettige plek ben. Keuzes maak ik in het moment en hoop dat het de juiste keuzes zijn. Ook maak ik onbewust keuzes. Dan reageer ik automatisch door bijvoorbeeld te vluchten, te bevriezen of te vechten.

Dit jaar bijvoorbeeld had ik een keuze gemaakt in een zakelijk samenwerkingsverband. Achteraf werd ik mij ervan bewust dat ik niet had geluisterd naar mijn gevoel en lijf. Beiden hadden duidelijk de signalen afgegeven; dit is niet oké. Op dat moment heb ik echter de signalen genegeerd en mijzelf ervan overtuigd dat het zakelijk een goed idee was. En zeker in het begin leek dat zo te zijn. Al snel ging het echter over het optimaliseren van het verdienmodel van mijn zakenpartner. Ik voelde mij steeds meer een franchise ondernemer van Bakker Bart. Na circa twee maanden was ik een ervaring rijker en een illusie armer. De harde zakelijke realiteit ook in de mindfulness wereld had ik niet verwacht.

Urgentie tot bevrijding

Er zijn een paar momenten in mijn leven geweest dat ik een sterke urgentie tot bevrijding voelde. Ik voel mij dan gevangen. Ook dit was zo’n moment. Ik moest hier weg. En als een olifant in een porseleinkast heb ik mijzelf toen bevrijd. Spijt van mijn keuzes heb ik niet. Ik denk vaak terug aan een tekst van één mijn leraren; “soms doe je het goed, en soms doe je het fout, je doet het echter goed genoeg. Jij bent goed genoeg”. Ik accepteer dat ik keuzes heb gemaakt die mij naar deze onprettige plek in mijn leven hebben gebracht, en dat dit ook prima is. Ik verblijf daar dan een tijdje en onderzoek welke keuzes er nu nodig zijn om weer op een prettige plek terecht te komen. Daarbij luister ik nu meer naar mijn lijf en gevoel. Voor nu betekent het dat ik op eigen kracht verder ga, zonder een samenwerkingsverband. Dat voelt spannend maar ook bevrijdend.

Stel jezelf eens de vraag hoe jij op dit moment in je leven terecht bent gekomen en probeer dat te doen zonder er over te oordelen of er een mening over te hebben. Zolang je keuzes maakt met compassie voor jezelf en voor anderen is het prima. Meer dan je best doen kun je niet en dat is goed genoeg. Jij bent goed genoeg!

Fijne feestdagen en warme groet,

Raymond

Geef een reactie